بداية

رواية اه يادنيا -4

رواية اه يادنيا - غرام

رواية اه يادنيا -4

بغرفة عبد العزيز
كآن النوم مجآفي عيونه
عبد العزيز : وش صآر فيك يا عزوز وش صآر فيك توك توك تفكر بالبنت يوم جآء ابوهآ
وبعدين ليش هالتفكير ليش معقوله حبيتهآ لا لا مستحيل ما شفتهآ الى مره وحده
وتحبهآ والله انك غبي يآآآآآآآربي مدري وش اسوي
شوي الا سمع احد يدق البآب
عزوز : منووو
رهف : انا
عزوز : ادخلي
رهف دخلت : صبآح النور
عزوز : صبآح الخير
رهف : ليش ما نمت
عزوز : موب قآدر انآم
رهف : يعني نفس حآلتي بس انا لي عذري وانت؟
عزوز : وانتي وش عذرك ان شاء الله
رهف وعيونهآ تدمع : شــــوق
عزوز بنفسه آآآه من هالشوق مدري وش سوت فيني
رهف : وانت
عزوز : انا
رهف : ايه
عزوز : مدري
رهف رمت نفسهآ بحضنه : عزوز مقدر اعيش بدونهآ مقدر
عزوز بعفويه : وانا بعد
رهف قآمت من حضنه بسرعه : وشوو
عزوز : هاه لا بس مقدر اعيش بدونهآ امي الحبيبه
رهف ماتت ضحك على شكله : هههههههههههههههههههههههههههههه
عزوز وهو مرتبك : ههههههههههههه
رهف : ممكن تعترف ههههههههههههههه
عزوز خآف : بوشوو
رهف القت قنبلتهآ عليه : تحبــهآآ
عزوز ارتبك من هالكلمه : مين . امي اكيد احبهآ
رهف قربت بجنبه : عزيــــز لا تستبله بليز
عزوز : وشــوو
رهف وبعيونهآ نظره خبيثه : تحبــهآآ
عبد العزيز ما قدر يستحمل وقآآآم اخذ ثوبه وطلع
رهف : صدقووني الي ببآآآآلي صح .
.
.
بدى الأسبوع يمــر وعلآقة شوق بشموخ تزدآد قوه
والكل ملآحض
يو الأربعآء
كآن الكل مجتمع ببيت الجده خلاص كلهآ كم يوم وتفآرقهم حبيبة قلبهم
الي ياما ويآما رسمت البسمه على شفآهم
روآآآن : آآآآآآآآآخ يا شوق ليتني بدآلك
شوق : وليش ان شآء الله
روآن : اقول شوق دوريلي وآحد حليوه وارسليه مسج
هتون : لا مسج يخسر خليه كولمي
الكل : ههههههههههههههههههههههههه
سآره : وحطي وآحد مجآني
هتون : لا خليهم ثنين
الكل : هههههههههههههههههههه
.
.
آستنى ردودكم ع البارت :)


بعد العشآء كآنو جآلسين البنآت
رهف : روآآن وين جوآلك
روآن تدخل ايدهآ بجيب البنطلون وتشهق
رهف : وشوو
روآن : مو بجيبي
هتون وهي تشرب البيبسي: يمكن نسيتيه بسيآرة عزوز
روآن : ايه ايه صح رهف عطيني جوآلك
رهف: الحين صديقتي بتتصل
روآن : شووق هآتي جوآلك
شوق وهي ترمي الجوآل عليهآ : خــــذي
...
بنفس الوقت بس بسيآرة عبد العزيز كآن رآيح مع وآحد من ربعه
واسمه رآشد
عزوز وهو يجنب السيآره بجنب سوبر مآركت : وش تشرب رشود
رآشد : بيبسي
عزوز وهو ينزل : ابشــر
رآشد وهو يسند رآسه على المقعده سمع نغمة جوآل
وكآنت اصوآت نآس تصفق وزغآريط ورجه قآم مفجوع شآف قدآمه جوآل ينور
رآشد : معقوله جوآل عزوز
واخذ الجوآل وجلس يطآلع فيه .شوآآآقي يتصل بك .
مآ يدري وش صآر الا رد
حط السمآعه على اذنه
وسمع صوت خلآه يسرح صوت انثوي رقيق لآكن بآين على صآحبته حونشيه
روآآن : هيه انت يالدب جيب جوآلي بسرعه ولا تفتش لاا تفتش
رآشد :.........
روآن : هيـــه عزيـــــز وصمخ
رآشد وهو مآسك الضحكه وقلبه يدق بشكل جنوني
روآن : ترآآ بتنضرب عزوز
رآشد مآ قدر يمسك نفسه وضحك : هههههههههههههههههههه
روآن خآفت وقلبهآ بدآ يدق وعلى طول صكت السمآعه
...
روآن : بنآآآآت تجنــــن
هتون : وشي
روآن : ضحكته
رهف : من زمآن ضحكت اخوي تهبل
روآن : لا لا لا
سآره وشهد بوقت وآحد : اجـــل
روآن : مو اخوي وآحد ثآني
..
عند رآشد اخذ الجوآل وجلس فآتح فمه يشوف الخلفيه
كآنت روآن وهي لآبسه جينز وكله حدآيد
ومجلجله شعرهآ ولآبسه بلوزه كـــت
رآشد وقلبه يدق: وآآآه يآ قلبي تجنن الله يآخذهآ بس وش فيهآ مسترجله
رفع عيونه شآف عزوز جآي
حط الجوآل مكآنه بسرعه
عزوز وهو يدخل : سلآآآآآآم
رآشد : وعليكم السلام
عزوز يرمي البيبسي عليه : خـــذ
رآشد : ثآنكس
عزوز : ههههههههههه اخس يا لغه انت
رآشد : وش تعرف انت
..
عند البنـــات
رهف: انا بدق وبشوف
روآن : ايه ايه تفكين
هتون : ههههههههههههه
رهف دقت
..
رآشد يوم شآف الجوآل يدق قلبه طآح
عزوز اخذ الجوآل رهيـــف يتصل بك
عزوز : الووووه
رهف : عزووز
عزوز : لا ظله
رهف : عزووز روآن تقولك جيب جوآلي
عزوز : قوليلهآ مآآآفي عشآن مره ثآنيه تنتبه
روآن : الووووووووو
عزوز : بسم الله
روآن : جيب جوآلي ولا رآح تنضرب
عزوز : هههههههههههه بشوف
روآن : بآي
عزوز : بآي
..
عبد العزيز : سبحآن الله
رآشد : على وشوو
عبد العزيز : عندي اختين توأم
رآشد وهو يحآول يخفي حمآسه: طيب
عبد العزيز : وحده الأنوثه والرقه تتقآآآطر منهآ ووحده الله لا يوريك ولد على شكل بنت
رآشد : هههههههههههههههههههههه
عبد العزيز : المشكله يآخي شكلهآ يبغآله انوثه
رآشد بنفسه ايه والله انك صآدق
عزوز خطرت ببآآآله فكره اخذ الجوآل ودخل الأسمآء وتوجه لاسم شوق واخذ الرقم
رآشد : وش تسوي يالدب
عزوز ارتبك : هاه . لا ولا شيء
رآشد : ههههههههههههههههههه طيب
عند البنآت رهف كآنت بجنب شوق
رهف : شووقي يعني خلآص قررتي
شوق : ايه
رهف : وانا
شوق : انتي بقلبي
رهف وعيونهآ مدمعه : بس انا مقدر اعيش بدونك
شوق : وانا بعد بس هذي الدنيآ رهوفه
رهف وهي تضمهآ : الله يصبرني على فرآقك
شوق : مآراح اتركك كل يوم بدق عليك
رهف : آآآخ بس
جتهم روآن
روآن : هيه انتي وهي يله قومو عزوز جآء
رهف قآمت : لآآآآ
روآن : بلا لا بلا دلع يله قومي
شوق قآمت : يله رهوفه تعآلي
ونزلو
عبد العزيز نزل يسلم على جدته وعلى عمآته
وهو وآقف عند البآب يستنآهم
شوق وهي تكلم رهف : خلآص ان شاء الله بكرا ارسلهآ لك
ووقفت مصدومه يوم شآفت عبد العزيز وآقف يطآلع فيهآ وبعيونه فيه كلآم ما فهمته
رهف تصرخ : عزووز اقلب وجهك
عبد العزيز طلع
شوق غطت وجههآ بيدينهآ : يوووووووووه
رهف : ههههههههههههههه تستآهلين
شوق : يآآربي
رهف : وبعدين اليوم شكلك خققآآآن
شوق : انطمي بس
رهف تطآلع بشوق شعرهآ مرفوع كله وممسوك بورده شوري بيضآء
ونآزل منه خصل
ولآبسه فستآن وردي الين نص السآق
ممسوك من الرقبه والبآقي كله طآيح على جسمهآ يعني كآن شكلهآ جنآن
رهف : الله يعين اخوي بس
..
عند عبد العزيز وقلبه للحين يدق موب رآضي يوقف : آآآآآآآآآآآآآآه ياربي شكلهآ عذآب
دخلو عليه اخوآته وحرك السيآره
شوق طلعت على غرفتهآ ولقت شموخ جآلسه على النت
شوق : سلآم
شموخ : هلآآآ
شوق جلست عند شنطهآ : شموخ الشنط كلهآ امتلت
شموخ : طيب
شوق : وبآآآقي اشيآء كثيره
شموخ : هههههههههههههههه مو لآزم تآخذينهآ كلهآ
شوق : ليــش
شموخ : لأنك رآح تشترين هنآك
شوق وهي تصك الشنطه: ايه صح
شموخ : تعآلي لقيت موقع يآخذ العقل
شوق : سجلتي فيه
شموخ : ايه
شوق : تدخلين نت ببريطآنيآ
شموخ : كا وقتي عليه
شوق : ابوي اخذ ملفآتي من المدرسه
شموخ :اظـن
شوق انسدحت على السرير وجلست تتذكر الي صآر لهآ اليوم وتتذكر
شكله كآنت اول مره تشوف شعره وأول مره تركز برسمة عيونه
آآآآآآآآه يا عبد العزيز مدري وش سويت فيني موب قآدره اشيلك من بآلي
شوق : آآآآآآآآآآخ
شموخ : سلآمتك قلبو وش فيك
شوق : مدري بس ودي اصيح
شموخ : احم احم لا عآد الى دموعك
....
بغرفة عبد العزيز كآن منسدح ومعه الجوآل
ادق ما ادق ادق ما ادق ادق ما ادق
يآآآآآآآآآآآآآآربي
برسل مسج
ورآح ارسل لشوق
( مقــــدر اعيش بدونك رجيتك لا تروحين )
..
وصلت الرسآله لشوق استغربت هالرقم الغريب
توقعت انهآ وحده من صديقآتهآ فأرسلت
( منووو ؟ )
..
عبد العزيز ( آآآآآآآآآآآآآآآآه مدري وش سويتي فيني يا شوق )
..
شوق بدت تخآف ( منوووووووووو؟ )
..
عبد العزيز ( مـــــــــدري )
..
( بشآير ؟ )
..
( لا )
..
( مين اجل )
..
عبد العزيز ارتبك ما يدري وش يقول رمى الجوآل بجنبه ونآم
وشوق انتظرت يوم ما جآهآ رد نآمت وفي بآلهآ انه وحده من صديقآتهآ


يوم الخميس كآنت شوق منسدحه على الكنبه الي بالصآله
ومعهآ الجوآل وهي مستغربه من هالرقم الغريب الي من امس وهو طآيح بآلرسآيل
وشوق مطنشته ومآ ترد عليه ابد
جتهآ شموخ وجلست بجنبهآ : سلآآآآآآآآآآآآآآآآم
شوق : آآآآآآآآي وجع ان شاء الله فعصتيني
شموخ : احم لا تصآرخين ابي اذني
شوق وهي من جد متضآيقه : خلاص اسكتي
شموخ : وش فيك معصبه
شوق وهي تقوم : اوووووووووووه ياربي
شموخ تطآلع باختهآ وهي تطلع لغرفتهآ وكآنت مستغربه من حآلتهآ
دخلت عليهآ هتون
هتون : بسم الله الرحمن الرحيم وش فيهآ ذي مخنزره
شموخ : ههههههههههههههه منهي
هتون : مافي غيرهآ شـــوقوه
شموخ : والله مدري عنهآ
هتون : اكلتي منهآ هوآشه ولا لا
شموخ : هههههههههههههه اكلت وشبعت ابشرك
هتون وهي ترمي بنفسهآ على الكنبه وتآخذ الرموت : طفشــــآنه وودي انتحر
شموخ : نفس الشعور
هتون : وش رآيك ندق على عزيز يمشينآ
شموخ وهي تتذكر شكله ووسآمته : يآليــــت
هتون : عطيني جوآلي شوفيه بجنبك
شموخ تنآولهآ الجوآل
هتون دقت على عبد العزيز
عبد العزيز : هلا
هتون : هلابك عزوز
عبد العزيز : تو ما نور جوآلي
هتون : ايه ادري الله يخليني لك بس تنآزلت واتصلت عليك
عبد العزيز : بس بس ياشين الثقه
هتون : اقول عزوز حبيب قلبي وعمري وحيآتي ودنيتي
عبد العزيز : هههههههههههه ورآك شيء . يله يله بس عجلي وش عندك
هتون : زين انك فهمت اختصرت علي الطريق / هيـــــــــــه شموخ بعدي عني
شموخ تبعد عنهآ وهي مستحيه : وجع فضحتيني
عبد العزيز : الووو
هتون : ايه معك بس هالنشبه ملصقه اذنهآ بالجوآل وفآعصتني
عبد العزيز ابتسم على بآله انهآ شوق : ايه عآدي خليهآ
هتون تبتسم بخبث : ترآهآ شـــموخ مو شوق
عبد العزيز استغرب وش تقصد : طيب عآدي
شموخ حس ان الموضوع فيه انآ وتضآيقت
لأن هتون الحين جآلسه تثبت انه بين عبد العزيز وشوق شيء
وتذكرت نظرآتهم يوم كآنو بالمطعم
هتون بصوت عآلي : شمووووووووووووووووووووووخ
شموخ تلتفت لهآ بهدوء : همم
هتون : وين رحتي
شموخ تبي تغير السآلفه : وآفـــق
بغرفة شوق كآنت جآلسه تتأمل غرفتهآ وتتأمل بلكونتهآ تتأمل كل ركن فيهآ
معقوله بأتركك معقوله افرغ دموعي بمكآن غيرك
تحولت نظرآتهآ لدبدوبهآ الكبير الي يحتل ركن كآمل من كبره
و الكل يعرف انهآ تعشقه لأنه هديه من امهآ
شوق وهي ترمي نفسهآ على دبدوبهآ وتحضنه وتصيح
شوق : معقووله يمــه معقووله بروح مع ابوي اروح واخليك هنآ لحآلك
يمه لا تزعلين علي ماراح اطول اوعدك يمه
وكملت صيآح
دخلت عليهآ شموخ وانبهرت بشكلهآ الخرآفي كآنت جآلسه بحضن الدبدوب
وشعرهآ مغطي وجههآ ووجه دبدوبهآ
شموخ بصوت هآدي : شوق
شوث بهدوء اشد : هممم
شموخ : تروحين معنآ
شوق : وين
شموخ : رآيحين نتمشى مع بنآت عمتي
شوق : مع السوآق
شموخ وهي تتحآشى تنطق اسمه : نو . مع اخوهم
شوق وهي تقوم وترفع شعرلهآ : بروح
شموخ ودهآ تقوم تخنق شوق ما تدري ليش : اوكي / ورآحت
شوق قآمت وهي تحس بشعور غريب ( فرحه , شوق , حمآس )
لبست جينز وتيشيرت كت احمر ورفعت شعرهآ واخذت عبآيتهآ ونزلت
ركبو السيآره
شموخ وشوق وهتون وسآره : سلآآآآآم
روآن : حشى متفقين تسلمون بوقت وآحد
الكل هههههههههههههه
رهف وهي تضم شوق : ولهآآآآآنه عليك
عبد العزيز كآن ينآآآظرهم من المرآيه ويقول بنفسه ليتني مكآنك
عزوز : وين بنتي
سآره : بالمريخ
هتون : ههههههههههههه لا زحل
عزوز : هههههههههههه تنكتون
سآره : لا نسولف
عزوز بصوت عآلي : ويــنهآآآ
روآن : وجع فقعت اذني
شموخ بجرأه : عزوووز شهد ببيتهم
الكل سكت وانصدم من تدليعهآ لأسمه بس كآنو عآذرينهآ لأنهآ طول عمرهآ ببريطآنيآ
شوق كآنت اشدهم صدمه حست انهآ ودهآ تصآآرخ فيهآ
عزوز انقذ الموقف : اوكي نروح نمرهآ
روآن : لآآآ رجيتك فكنآ منهآ
عزوز وهو يبتسم بخبث : اوكي اوكي
وصل عند بيت شهد ودق عليهآ
شهد : الوو
عزوز : هلا بعمري
شهد : هلا عزوزي
عزوز : انزلي يآروح بآبآ انتي انا تحت
شهد والفرحه مشققتهآ : صــــدق
عزوز : ايه يله بسرعه
شهــد بصوت عآلي : يـــــله
الكل كآن يعرف ان شهد طفله بمعنى الكلمه عفويتهآ وبرآءتهآ وكل شيء فيهآ
على الرغم ان البنآت الي بسنهآ يعتبرون كبآر لكن هي غيرت القآعده
نزلت شهد واتجهت للبآآب الي ورآ
نزل عبد العزيز ومسك يدينهآ وسحبهآ لجهت بآب روآن
والمسكينه روآن موب دآريه عن شيء لأنهآ كآنت تدور على شريط
امآ البآقين فآقعين ضحك على خطة عزوز
عبد العزيز وهو يفتح البآب
روآن : خيـــــــــــر ليش فتحت البآب
عبد العزيز يتصنع العصبيه وبصوت عآلي : انــــزلي
روآن خآفت ونزلت : هاه وش فيه
عبد العزيز ركب شهد وسكر البآب وقآل لروآن اركبي ورآ
روآن وهي تتخصر : لآآآ احلف بس
عبد العزيز طنشهآ وركب
روآن وهي تتحرطم ركبت ورآ بجنب شموخ تحديداً
رآحو وتمشوو وانبسطوو بس مو مثل كل مره لأن الكل حس ان الجو بين شوق وشموخ مكهرب
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــ
يوم الجمعـــــــه اليوم الكأيب عند كل العآيله
رهف تصآرخ عليهم من تحت : عزيــــــــــــــز روآن هيآ ما نبي نتأخر بسررعه
روآن : دقآآآآيق
روآن رآحت جري على غرفة عزوز تبي تآخذ من عنده كآب ( طآقيه , طربوش )
لقت جوآله يدق ابو شهــآب يتصل بك اخذت الجوآل من زود اللقآفه وردت
روآن وهي تخشن صوتهآ كالعآده : الوو
رآشد استغرب الصوت بس على طول تذكرهآ وتذكر شكلهآ : الوو
روآن : نعم
رآشد بنفسه العن ابوو الرجه يا شيخ : هذا جوآل عبد العزيز
روآن : ايه نعم
رآشد وهو قآصد يحرجهآ : طيب ياخوي ممكن تنآديه لي
روآن معقوله صوتي خشن لهالدرجه : طيب
طلع عبد العزيز من الحمآم : خير رويــنه
روآن رمت الجوآل عليه : كـــلم
استغرب عبد العزيز ورد : الوو
رآشد : هلاا بو عزوز
عبد العزيز : اهليــــن بو شهآب اخبآرك
رآشد : والله بخير دآمك بخير الا ياخوي منهو الي رد علي
عبد العزيز : هههههههههههههه قول منهي مو منهوو
رآشد عض على لسآنه : خخخخخخخخخخخ
( كآنت علاقة رآشد بعزوز قويه قويه بشكل فضيع لدرجة ان عبد العزيز كم مره
يتكلم معه عن اخوآته يعني معتبره اخوهم )
. , . , . , . ,

ببيـــت الجده

نوره وهي تحضن شوق : يابعد عمري رآح افقدك
شوق وهي تضم جدتهآ : يمه بليز تعآلي معنآ رجيتك
عبد الله : ايه يمه ورآ ما تجين معنآ
نوره : لا يا وليدي خلني ببيتي مقدر اطلع منه
عبد الله وهو يقوم : رآح نتحرك بعد العشآء
شموخ : وآآآآآآآآآآآآآه
شوق قآمت وعيونهآ كلهآ دموع : مآبي اروح خلاص بطلت
عبد الله الي كآن عند البآب على وشك يطلع رجع بسرعه : وشـــو
شوق : مابي اروح
عبد الله بصوت عآلي : شـــــــــــوق بعد صلآة العشآء انتي اول من يركب مفهوم
نوره وهي تضم شوق المنهآره : مفهوم
وطلع عبد الله وشآف سيآرة عبد العزيز توهآ وآصله
نزل عزوز يسلم على خآله
عبد الله : هلا والله بولد اختي
عزوز : هلابك ياخآلي اخبآرك
عبد الله وهو يطآلع بعزوز باعجآب : كم عمرك يابوي
عبد العزيز : 22 الله يطولي بعمرك
دخلو البنآت بيت جدتهم
رهف وروآن : السلام عليكم
الكل : وعليكم السلآم
هتون وهي تنط على روآن وتضمهآ : هلآ والله بام الشبآب
روآن وهي تدفهآ: هلابك
هتون تتخصر : الشرهه موب عليك علي
روآن وهي تتعدآهآ بدفآشه وتروح عند جدتهآ : طيب
رآحت عند رهف الي تسلم على جدتهآ وسحبتهآ بقوه
رهف : آآآي وجع قولي وخري وبوخر
روآن طنشتهآ وسلمت على جدتهآ: هلى يمه نوره
نوره : ههههههه مدري متى بتعقلين
روآن : لا حجت البقره على قرونهآ
سآره وهي تقوم على روآن : احترمي امي يا حمآره
روآن وهي تفصخ عبآتهآ : حمآره ترفسك وانتي بالشهر الثآمن
الكل : ههههههههههههههههههههههههههآي
رهف سحبت شوق من ايدهآ وطلعو فوق على غرفتهم
..
بغرفة شوق كآنو قآعدين بالبلكونه
رهف وعيونهآ مدمعه : موب مصدقه ان ايآمنآ بتنتهي
شوق : وانا بعد موب مصدقه ابد
رهف : الحين مغرب بآقي كم سآعه ويأذن العشآء
شوق تطآلع بشنطهآ : ابوي قآلي انه الحين بيشيل الأغرآض تعآلي ننآدي الخدم يشيلونهآ
رهف وهي تقوم وتعدل تنورتهآ : يــله
ومر الوقت وحآنت لحضة الصفــــــر
.,.
رهف وهدي تدق على عبد العزيز : عبد العزيــز
عبد العزيز : وش فيك
رهف وهي تصيح : خلآآآآآص بتروح يا عزوز
عبد العزيز حس بحزن فضيع ما يدري وش سببه : رهف بآي
رهف : قول لأمي اني بروح معهآ للمطآر
عبد العزيز : زين يله بآي
رآحت رهف لشوق الي طآيحين فيهآ احضآن
شوق وهي تبعد عن شهد : وين هتون
شهد : بغرفتهآ
شوق : قولي لهآ اني ابي اسلم عليهآ قبل لا اروح
شهد وهي تقوك : طيب
هتون من يوم عرفت ان شوق رآح تروح جلست تصيح يعني كل الي يصير كآن حقيقه
كآنت توهم نفسهآ ان شوق مآرآح تروح لكن وقعت عليهآ الكآرثه يوم شآفت شوق تلبس عبآتهآ
شهد : هتون شوق تقول ودهآ تسلم عليك
هتون وهي تصيح : مآآآآآآبي مآآآآبي خليهآ تروح بسرعه
شهد بكل برآءه نزلت : طيب
::
شوق تطآلع بشهد : وينهآ
شهد : هاه
شوق : يونهآ
شهد : تقول خليهآ تروح مآبي اسلم عليهآ
شوق نزلت عيونهآ بكأآبه : وصلو لهآ سلآمي
شموخ جتهم : شوق ماما يله بآبآ برآ
شوق قآمت بكل استسلآم : يله جآيه
سلمت عليهم بين صيآح واحضآن وجت طآلعه
قآبلت قدآمهآ عبد العزيز مع ابوهآ
نآظرت فيه ودعته بنظرآتهآ وعزوز حس فيهآ وفهمهآ وتقطع قلبه اكثر
شموخ شآفتهم وجت سحبت يد شوق ودفتهآ على السيآره بغيره
وهي مستغربه من تصرفهآ

يتبع ,,,,

👇👇👇
تعليقات
    حجم الخط
    +
    16
    -
    تباعد السطور
    +
    2
    -