بداية

رواية الحديقه السريه -58

رواية الحديقه السريه - غرام

رواية الحديقه السريه -58

البــــــــــــــــــــــــــــآرت الثآني والثلاثون ..

عالعششآ والكل مجتمع حتى حور قآمت تحس نفسهآ آريح ..
كآنو فآرششششين بالحديقه .. وهم سوألف وضحك وفله
آم بندر :
آلف آلف مبروووووك يآآبنتي ..
هنآدي بخجل وهي تبوس رآس آمهآ :
ربي يبآرك فيك يمه ...
آم يآسر ببتسآمه :
الله يسعدكم يارب
منى قربت من هنآدي وبهمس :
الف مبرووووك حبيبتي والله يهنيكم يارب
هنآدي بآست منى :
ويسسسعدك كمآن ويرزقك بوآحد تلاقيين رآحه العالم كلهآ معه يارب
منى ببتسآمه :
يآكرييييم .. يالله عآد بنرقصصص قريـب
حور وهي تطالع بـِ آمهآ وضضضآيقه تحس نفسهآ مكتومه بتموت ..
ضآيقه .. تحسس آنهآ بتفقد امهآ قريب مآآتدرييي هالاحسآس ليه جآهآ

( .. كنت آنظر لهآ بـِ كل حنيه ..
آرآ آبتسآمتهآ .. وضضحكآتُهآ آلتي تعلى وتعلى آكثر
فـَ آكثر .. آبتسسسم وآفرح وتذهبُ عني كل الـآحزآن
لـِ رؤية وآلدتي تبتسسم وتضحك ..
لكنني لمآذآ آحسستُ بـِ فقدآنهآ عمآ قريب ..
آستغفرالله .. )

حور بهمس وبينهآ وبين نفسهآ وبدمعه تمشي :
ربي يطول بعمرك يمه
حور بهمس :
عمه ..
آم يآسر :
هلا بنتي ..
حور :
متى نرّوح المدينه ..
آم يآسر :
خلاصصص بسس يتعشون الرجآل ونرووح
هدى بنظرهـ لـِ بنتهآ :
لييه وش فيك تعبآنه؟؟
حور ببتسآمه ذبلـآنه :
لا بس شوي آحس رآسي مصدع
هدى بخوف :
آخذتي بنآدول
حور ببتسآمه :
آيوآ الحمدلله خآآآف شششوي
هدى برآحه :
الحمدلله ..
آم بندر :
حور بنتي اششربي عصير ليمون يروق
حور ضحكت شوي وهي تتذكر نفسهآ مآتشرب اليمون وآع :
لااا هههههـ
آم بندر :
هذآ انتم يآلبنآت ليمون لا
الكل :
هههههههـ
غنآ قربت من حور :
حور قلبي تعآلي ابيك
حور بهمس :
وشوو
غنآ :
تعآآآلي هنآك نتمششى وبقولك كلام
حور قآمت بهدوءهآ المعتآد :
طيب ..
"
"
غنآ وحور يتمششون بالمزرعه
"
"
غنآ :
وش فيك ؟؟
حور بتعب :
مآفيني شي ..
( وسآلتني هآهيَ .. .. وش فيك ؟؟؟
وكآنهآ لاتعلم بآن السبب آخيهآ .. )
غنآ وهي توقف قدآم حور وبحزن وتمسك يدهآ:
حور بعد بكرهـ بروووح وآسآفر تكفيين لاتخليني اشيل
همك تكفييين قولي لي وش فيك
حور آغرقت عيونهآ بالدموع :
غنآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ
( .. وصصصرختُ آردتُ بهذهـ الصرخهـ آن آخرج
آحآسيسي التي تنتآبُني بهذآ آليوم ..
آحآسيس مرعبهـ جداً ومخيفهـ
لاتقول لي .. آنسآنهـ تُحب البكآء ..
آقسم لكم آحآسيسي بهذآ آليوم جداً مرعبهـ
آحسستُ بفقدآن لوآلدتي ..
وفقدآن لمن آحببتهـ ..
وسآآظل آحببهـ آلى آخر نفسسٌ آلتقطهـ ..
صصصرخت وسـَ آصصصصرخ آلى مآلآ نهآيهـ .. )
"
"
"
غنآ آنصدمت مبين آلبنت مهمومه مهمومه مرهـ :
..........
حور تبكي وتشهق :
آسسسسسسسسسسسسكتي تكفيين بس بس
وكآنك مآتعرفين منوو آلسسسسبب
غنآ وهي تقرب من حور وحست بآللي رمآ
حضضنه عليهآ وهي حور آرتمت بحضن غنآ وبكت :
آبكي آبكي .. يمكن ترتآحييين آبكي
حور تبكي وتشآهق :
غنننننننننننآآآآآ آنتهيييييييييييينآ آنتهييييييييييييييييييينآ ..
غنآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ كرهته كرهني .. تركته وتركني ..
غنآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ .. تعبت تعبت ..
غنآ وهي تبعد ششوي وتمسح دموع حور وبهمس :
وان بعدتي عن ياسر ماتبعدين عننآ لو ايش يااقلبي
حور وهي تلف وتبكي وتبكي :
غنآآآآآآآآآآآآآآآ آحسسس آني بفآرق الدنيآ قريـب
آحسسس آني بموووووت والله آحسسسس آني بموووت ..
قريب
غنآ عصصبت :
آنتي شششنو آنتي آيش .. كله عششآن وآحد مآآدخلتي قلبه
خلاصصصص مو تدعيين على نفسسسك هو مآيبيك بسس فيه نآآآسسس
يبغونك وششآرينك بعيونهم وبكل ششي ..
حورررررررررر (وهي تضم حور ) لاتقولييييييييييين كذآ لاتقوليييييييين

( كنتُ بـِ حضنهآ .. وآتنفسس ريحق عطرهـِ
معهآ .. كنتُ آبكي بششدهـ لانهآ مثلهُ ونفسسهُ بـِ كل شيء )

حور ضضمت غنآ ومسحت دموعهآ وبهمس :
بروووح الحمآم
غنآ وهي تمشي للفله .. :
يالله اوصصلك ..
رآحت حور للحمآم رشششت على نفسسهآ مويآ بآرد
يمكن ترتآح وآطلعت وكآنت الفله فآآضيه وآغلبهم كآنو بـرـآآ
بالحديقه ..
غنآ ببتسآمه :
هآه ارتحتي ..
حور بنظره :
الحمدلله .. الا انتي كيفك ؟؟
غنآ :
بخيييير الحمدلله
حور وهي تتسند ع الكنب :
وش يقولك بندر .. (تحاول تخلي الجو فله )
غنآ حست بحور انهآ بتغير الجو :
والله يسسولف سوالف عآديه .. (ماتبي تقهرهآ لان يآسر مايقول لهآ كلام حلو )
حور ببتسآمه :
الله يهنيكم يآرب ويبعد عنكم كل شي يضركم وتكونو زوجين
محبيييين لـِ بعضضكم .. (وبضيق ) مو مثل بعض النآسس
جنآ دخلت :
يآلله يقول آبوي جهزو حالكم بنرجع المديـنه ..
حور قآمت ع طول ورآحت الغرفه جهزت ششنطتهآ وشنطة امهآ
وآخذتهم وآطلعت والكل جججهز اغرآضه وآطلعووو ..

حور آركبت مع عمهآ منصصور وبهمس لـِ آمهآ :
يمه بنآم عندك الييييوم
هدى ببتسآمه :
طيب يآآقلبي ..

وصلووو .. وكآن يآسسسر جالس بحديقة البيت .. كآن ينتظرهم عششآن
يكلم احد .. وششآفهم جآيين .. وقف وششآف اهل عمه عبدالهآدي
دخلووو والحقوهـم عايله سالم .. وبعديين عآيلته ..
وآستغرب وين عمتي .. ماكمل تفكيرهـ والا بحور تدخل هي وآمهآ

( .. هل سسمعتي آيتهآ آلحور ..
كم آششتآق لكِ قلبي .. )

رآح لهآ :
حور
حور مشت ولا التفتت حتى
يآسر قرب منهآ ومسسكهآ مع يدهآ :
حور جآلسس انآديك آنآ مآآتخسسريني ..
حور بنظرهـ له وبين آسنآنهآ :
فكني آآحسسسن لك لا آجمع عليييييك عمآني كلهم قسسم بالله ادمر حيآتك والله
يآسر فكهآ .. وبحقد وتركهآ :
آنقلعـــــــــي
.. ومششى ..
هدى بهمس :
لا يآولدي مآيكون التفآهم كذآ
يآسر وقف وبضيق :
عمه عمه عمه كلميهآ تكفييين ترآ آنآ وآآحد مآآسسستحمل بسسرعه اعصب
والله تعرفيني ياعمه ..
هدى بهمس وبدمعه بعينهآ :
لا خلاصصص بنتي بكيفهآ بخليهآ ولا آجبرهآ بآآي شي اللي بتسويه تسويه .. عقب كلمة انقلعي .. مآآبي غير آن بنتي تجي عندي
يآسر آنت مثله مآآتتغيرون آبد
يآسر آنصدم من دمعتهآ وكلامهآ :
منهووو اللي مثله ؟؟
هدى وهي تمشي وتتكلم بهدوء قاتل خل يآسر يضيق :
بيجي الييوم اللي تعرفه منهووو
يآسر بتنهيده :
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآهـ يآآعمه .. آرحميني تكفيييين
هدى آلتفتت له وبهمس ونبرة حزن :
آنتم آللي آرحمونآ ترآ اُنآث مو ذكر
هدى كملت :
تصبح على خير

( .. نعم آنآ وآبنتي .. نحنُ اُنآثٌ ولسنآ ذكور ..
نحنُ ليست بنآ قوهـ تعآدل قوآكم ..
فآآنتم رجآل هذآ اليوم ..
ولن آستبعد آن تقتلوني وتقتلو آبنتي ..
ولكننآ آنآث جآمدين .. هآمسين بكبريآءنآ ..
ونصصرخُ بشرفنآ .. وهـَ نحن .. آلآن
نعلنُ لكم رحيلنآ ..
لن نبقى معكم ..
لا آنآ ولآ آبنتي ..
فكلاكم مثل بعضضض فلن تتغيرو يـَ آبنآ وبنآت النآدر .. )

يآسر وقف مكآنه مصدوم .. حسس بكل كلمه تقولهآ هدى
تدخله خنجر بقلبه .. يطعنه ويطعنه 2 و 3 و 4 وخمسسس
يحسس هالنآس الطيبين مآمعهم سسند ..
حسس من نبرة عمته تقول كذآ وبالفعل كآنت هدى تتكلم كذآ
كملت طريقهآ هدى وهي تبكي وتهمس :
كلكم نفسس بعض يآعيآل النآدر من آكبركم لـِ آصغركم
مآتتغيرون هذآ آنتم .. يآسر .. نفس آحمد ..
هذآ آنتم .. بنتي مآرآح تعيش عندكم آبد .
من بكرهـ بشوف لنآ حل آآآهـ رحمتك يآرب
كآن يمشي يمشي مو رآضي يدخل البيت ..
يتمشى بالحديقه ..
( .. وطيفهآ يتوآرآ لدي .. يآتي قليلاً ويختفي
كثيراً .. تبكي كثيراً وتبتسسسم قليلاً
فـَ هذآ هو العكسس .. هي هي .. حور ..
تصبح قمراً تضيء اليل .. وتقطع سسوآد اليل
ببيآض نورهآ .. هي الفتآهـ آلتي سـَ تكون وتصبح
لي طووول المدى .. )
دخل البيت وهو يتنهد :
آلله يرحم حآلنآ يآحور

مي وهي تدخل عمتهآ غآدهـ وببتسآمه :
يالله تصبحين ع خير ..
غآدهـ وتركي بعد :
وآنتي من اهله .
مي طالعت تركي ورآحت تمشي لـِ بيتهم وهي فرحآنه .. تحسس
مرحهآ وفرحهآ وضضحكهآ رجعوو لهآ .. لهم مدهـ من يوم جآت عمتهآ غآدهـ
تمشي وهي تغني ..
تغني آغنيه افلام كرتون كآنت تحبه وهي صصغيرهـ .. :
نهر الصفآ .. لحن غفآ ..
وفرحآنه آدخلت البييييت وهي مرتآآآحـه ..

جنآ مستعجله مره :
الووووو حور تعآلي تكفييين
حور وكلهآ نوم :
لا لاتحآآولييين وانآ الحييين بنآم ولاتحآوليين آبداً اني آجي
جنآ :
عششآن خآطري
حور بزعل :
جنآ خآطرك بقلبي كبيير لكن جيه مو بجآيه لاتحآوليين ويآلله انا بنآم ..
جنآ :
طيب نوم العوآفي ..
حرو بهمس :
فديتك مع السسلامه
حور سسكرت وآنزلت منهآ دمعه وقبل لاتنآم رآحت لـِ غرفه امهآ
ولقت امهآ نآآييمه قربت وبآآسست آمهآ وهي مبتسمه ..
وآطلعت .. ورآحت لـِ غرفتهآ وطآر منهآ النوووم .. رآحت لـِ الشبآك
وقآمت تطآلع كآآنت الحديقه هآديه والجو صصآفي
ونسسمآت الهوآ هآديه مرررهـ .. شآفت ان مآفي امل لو تلقي
نظره له .. سسكرت الشبآك ونآمت ..

يّ جبآل آلآمل .. آسسرعي بلقيآهـُ لي ..
فـَ آنآ آريدُهُ آقسم لكم آريدهُ

آلسسسآعه 4 الفجر ..

رن رن رن رن
هدى بـِ آنزعآج :
الوووو ..
.. :
آلووو .. آنتي وينك ؟؟؟
هدى بخوف :
منوووو معي ؟؟
.. :
آنتي سسآكنه عند آخوآني ..

( .. وهآهو عبق المآضي يآتي لنآ ..
يريدُ آن يُعذبنآ آنآ وآآبنتي .. ولا آريدهُ آبداً
.. خفت وبكيت وآصبحت صصآمته سآكنه
ليسس لي سسوآ الدمع من يوآسيني .. )
( .. آنبثق آلليل آنبِثآقٌ قوي ..
آصبح آلشروق من عيني يخرج ..
فرآءيتهم .. بعيني .. صصصرخت .. وآنآ آتذكرُ آلمآضي ..
صصمتت وآنآ آتذكرُ بكآء آبنتي ..
تكلمت لهم آنآ وآبنتي فققققط لن تبعدوننآ عن بعضض ..
اُنآس تحقد واُنآس تكرهنآ ..
ولا تُريدُ منآ سسوآ آشيآءً بسيطهـ
وسترمينآ مثلمآ رمونآ من قبل .. )
هدى وهي تتعلق عينهآ قدآم ..
وهي تتذكر كيف ودآهآ للرجآل .. ورمآهآ
كيف كآنت تترجآهـ يشوفهآ ومآشآفهآ
تترجآهـ يشيل بنتهـ ومآشآلهآ
كآنت تترجآه يسآعدهآ .. ومآسآعد بنتهـ
آلحييييييييين الحييييييييييييين جآآآي تدور بنتك يآآحمد الحييييييييييييين
"

آحبآئي آنفآسي تُعلن هبوطهآ ورحولهآ
وقلبي يعلنُ رحيلي من هذهـ آلدنيآ ..
آنذرني قلبي بآآنني سـَ آموت ..
فـَ آرجوكم آبنتي آمآنه معآكم
"
"
هدى بخوف وفجآءه بكت بدون سآبق
آنذآآآآر حسست بتموت نفسسهآ قآم يقطع مررهـ .. سسكرت الجوآل ولبست عبآيتهآ وآطلعت لـِ بيت منصور
تبكي .. طقت الباب ومآآحد رد طقته وطقته .. وبعد آربع طقآت ردووو

( .. وكآنهآ تقول لي ..
.. : دخيلك يآنآيف آحميني ..
ومن يقولهآ لي سسآاُحميهآ بآذن الله .. )
هدى تبكي :
نآآآآآيف ولدي .. وييين آبوك ؟؟
نآيف بخوف :
عمه وششش فيك ؟؟؟
هدى تبكي بقووهـ :
وليدي وييينه آبوك وييينه قومه لي الحيين قوووومه ..
ررن ررن ررن ررن
هدى ارفعت الجوآل:
نععععععععععععععععععم
..:
عرفتيني هآآآآآه
هدى تبكي :
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآحمممممد تكفى لاتجينآ تكفففففففففى ..
آحمد بحقد وبرود:
جآي آخذ بنتي لـِ النمسسآ وآروح مآني مطول حجزت الطيآره
بكرهـ

( ولم آسسستطع آن آتمآلك نفسسي آبداً
.. فآآغمضضتُ جفني لـِ آرتآح وآآضع دنيتي ..
وكل مآبـِهآ .. من اُنآس آحببتهم .. وسسقطت
ولـآ آعلم هل سسآعود آم لـآ )

نآيف صرخ :
عمــــــــــــــــــــــــــــه ..
هدى آغمى علييهآ يآترآ وشش مصيرك يآهدى
رجعه لـِ آلدينآ ولا لا ..
يآترآ بتقبلييين بحيآتك مرهـ ثآنيه ولا لا بتموتـين
يآترآ وشش مصير حور بتشوفك مرهـ ثآنيه ولا لا

نآيف نزل لمستوآهآ :
عمه عمه .. (صفقهآ كف ) عمــه تكفيييين آصحي الله يخلييييك
( وبصرآخ ) عمــــــــــــــــــــــــــــــــه
طلع فوووق نآيف ودخل غرفته وآخذ مفآتيح سيآرته وطلع
لـِ غرفة ابوهـ وطق الباب مره ومرتين .. وردو اخيراً
نآيف برتبآك :
يييييبه عمتي هدى تحت آغمى علييهآ .. يالله يبه تكفى الحقني آنآ بآخذهآ
معي للمستشفى ..
منصور بخوف :
وششش فيهآ ... وشش سببهآ .. نآآآيف رد وش سبب آغمآهآ ..
نآيف بحقد وهو متبلم بعض الشيء:
يببببببببببببه سمعتهآ تكلم عمي الحقير وتبكي
تترجآهـ وششكله قال لهآ ششي .. وبعدهآ اغمى عليهآ
يبه يالله مآمعنآ وقت وقووم يآسر وآنتبهو حور لاتدري
منصور بصدمهـ وبقلبهـ : بعد هالزمن تجيييييييييي يآحمد
بعد كل هالوقت تجيييييي يآآآآآآلله منك يآلله مآآسسعدت هالادميهـ
والحييييييييين شكلك قضضضيت عليهآ :
طيب طيب انت روح وآنآ الحييين جآآآي .. يالله ..
نزل نآيف وهو يركضض ينزل الدرج ثلاث درجآت .. من الخوف .. نزل وحط آيدهـ
عند ارقبتهآ وآنتظر ثآنيه ثآنيتين ثلاث ومآآحسس بآي شي ..
نآيف بصصصرخه وهو مخنوق :
لااااااااااااااااااااا عمه تكفييييييييين آصحي آصحي .. تكفيين
شآلهآ بكل قوته وركضض فيهآ لـِ السياره وركب وطآر فيهآ للمستشفى ..
"
"
فـَ وضضعتُ يدآي بالقرب من عُنقِهآ ..
فلم آجدُ آي نبض ..
طق طق طق .. مرهـ مرتآن ثلاث آربع ..
ولم آششعر بآي نبض .. فصصرختُ
خوفاً من آنقلاب الدنيآ عليينآ .. )

يآسر بخوف :
ششششنو يبه من متى ..
منصور :
يالله خلصنآ البسس بسسرعه انتظرك تحت
يآسر دخل الغرفه ولبسس له ثوب وبسسرعه طلع .. وهو خآيف على عمته
وعلى حورر .. وصصصلو .. المسستشفى وكآن اللي رآيح .. يآسر .. ومنصور أبوهـ
ونبه منصور ام يآسر ان لايتكلموون ويعلمون حور بآآي ششي .. وآم يآسر مرعووبه وخآيفه
ورآحت لـِ بنتهآ جنآ تصحيهآ وتقولهآ رووحي نآآمي عند حور بسس آنتبهي تحس بشي ..
وجنآ تسسآل امهآ ليه ومآآقالت لهآ آي شي .. جنآ رآحت ونآمت بالصآله حقت بيت عمتهآ
بس مآقدرت تنآم ابداً .. حسست نفسهآ بتموت والا تعرف

يتبع ,,,,

👇👇👇


تعليقات
    حجم الخط
    +
    16
    -
    تباعد السطور
    +
    2
    -